امامت امام جواد(ع) در خردسالی

با مجله اینترنتی گلثمین در یک مطلب تازه از چهارده معصوم همراه باشید :

امامت امام جواد(ع) در خردسالی

 

صفوان بن یحیى گوید ،به امام رضا علیه السلام عرض کردم : پیش از آنکه خدا ابى جعفر عـلیـه السـلام(امام جواد(ع)) را بـشـمـا بـبـخـشـد (دربـاره جـانـشـیـنـتان ) از شما می پرسیدیم و شما مى فـرمـودید: خدا به من پسرى عنایت می کند اکنون او را به شما عنایت کرد و چشم ما را روشن کرد، اگر خداى ناخواسته براى شما پیش آمدى کند، به که بگرویم ؟ 

حضرت با دست اشاره بـه ابـى جعفر علیه السلام فرمود که در برابرش ایستاده بود، 
عرض کردم : قربانت این پـسـرى سه ساله است !
فرمود: چه مانعى دارد؟ عیسى علیه السلام سه ساله بود (سه سال کمتر داشت ) که به حجت قیام کرد.

محمد بن حسن بن عمار گوید: من دو سال نـزد عـلى بـن جـعـفـر بـن مـحـمـد (عـمـوى امام رضا علیه السلام ) بودم و هر خبری که او از بـرادرش مـوسـى بـن جـعـفـر عـلیـه السـلام شنیده بود، می نوشتم ، روزى در مدینه خدمتش ‍ نـشـسـتـه بـودم کـه ابـو جـعـفـر مـحـمـد بـن عـلى الرضـا عـلیـه السـلام (امام جواد(ع)) در مـسـجـد رسـول خـدا صلى الله علیه و آله بر او وارد شد على بن جعفر برجست و بدون کفش و عبا نزد او رفت و دستش را بوسید و احترامش کرد،

 ابو جعفر به او فرمود: اى عمو! بنشین ، خدایت رحـمـت کند، 
او گفت : آقاى من ! چگونه من بنشینم و تو ایستاده باشى ؟! 
چون على بن جعفر به مسند خود برگشت ، اصحابش او را سرزنش کرده ، مى گفتند: شما عموى پدر او هستید و بـا او اینگونه رفتار مى کنید؟!!
 او دست به ریش خود گرفت و گفت : خاموش باشید، اگر خـداى عـزوجـل ایـن ریـش سفید را سزاوار (امامت ) ندانست و این کودک را سزاوار دانست و به او چنان مقامى داد، من فضیلت او را انکار کنم ؟!! پناه به خدا از سخن شما، من بنده او هستم .

پی نوشت:اصول کافی

لینک منبع

امتیاز شما به این مطلب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت را پر کنید
این قسمت را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

keyboard_arrow_up