گفتگو با خداداد عزیزی

با مجله اینترنتی گلثمین در یک مطلب تازه از گفتگو با ورزشکاران همراه باشید :

ویژه نامه کیهان ورزشی: یکی از افتخارات مشهد در ورزش ایران، «خداداد عزیزی» است که از این شهر مقدس به فوتبال ایران معرفی شد و به پیراهن تیم ملی ایران رسید و آن حماسه را خلق کرد.

خداداد در این شهر از محبوبیت قابل توجهی برخوردار است و می توان به جرأت گفت که او محبوب ترین ورزشکار این خطه به حساب می آید.

سراغ این ورزشکار سابق و مربی فعلی رفتیم تا خاطرات زیبایش از حرم مطهر امام رضا (ع) را بشنویم. متن صحبت های «خداداد» با «کیهان ورزشی» را در زیر می خوانید:

* خانه ما نزدیک حرم امام رضا (ع) بود و حدودا 8 دقیقه ای می توانستیم خودمان را از خانه به آنجا برسانیم. البته من در مشهد به دنیا نیامدم و در روستایی به نام چشمه عیلخی متولد شدم که چون چشمه های زیادی داشت این اسم را روی آن گذاشته بودند. هنوز هم گهگاه با پدرم به آن روستا می روم و بر سر مزار اقوام خود حاضر می شوم.

خداداد عزیزی از خاطرات حرم می گوید

اطراف حرم دستفروشی می کردم* از حدود 10 سالگی اطراف حرم دستفروشی می کردم. خدابیامرز مادرم با میل بافتنی در خانه کلاه می بافت و من می بردم دور و بر حرم و آنها را می فروختم. آن خدابیامرز کلاه های قشنگی می بافت و وسط آنها توپک قرار می داد و از رنگ های زیبایی استفاده می کرد. من دستفروشی را دوست نداشتم و وقتی بچه های هم سن و سالم نگاهم می کردند، حس و حال خوبی پیدا نمی کردم.

* در همان خیابان نزدیک به حرم کنار پدرم می نشستم و دستفروشی می کردم اما دوست داشتم کار دیگری انجام دهم. البته هیچ کاری عار نیست و همه حرفه ها ارزشمند هستند. 12، 13 سالم که شد رفتیم سراغ بنایی و با آن که کار سختی بود و با آن سن و سال باید کیسه های سنگین را جابجا می کردم اما آن کار را به دستفروشی ترجیح می دادم.

خداداد عزیزی از خاطرات حرم می گوید

قبل از بازی با استرالیا به پدرم گفتم برود حرم* موقع زیارت امام رضا (ع) حس و حالی به من دست می دهد که قابل وصف نیست و نمی توانم به شما بگویم درونم چه اتفاقاتی رخ می دهد. فقط می توانم بگویم که زیباترین لحظات را سپری می کنم.

* تا حالا برای خودم نذری نکرده ام و هر وقت از امام رضا (ع) چیزی خواسته ام آن خواسته برای خودم نبوده است.

* یادم می آید قبل از بازی ایران و استرالیا در ملبورن با پدرم تماس گرفتم و به او گفتم «بابا، اول برو سر خاک مادرم و برایش فاتحه بخوان و بعد هم برو حرم امام رضا (ع) و برای تیم ملی دعا کن. آن روز هم من برای کل تیم از امام رضا (ع) کمک خواستم و بحث خودم نبود ولی کمک همه و به ویژه من کرد تا در آن بازی تاریخی گل بزنم و تیم ملی به جام جهانی صعود کند.

* ما مشهدی ها به امام رضا (ع) نگاه متفاوتی داریم و آن امام بزرگ را از خودمان می دانیم.

* اعتقاد همیشه خوب است و به انسان سیگنال های مثبت می دهد و تاثیرگذار است.

خداداد عزیزی از خاطرات حرم می گوید

توپ طلای آسیا و موزه حرم* سال 96 وقتی بهترین بازیکن آسیا شدم و توپ طلا را گرفتم، آن را به موزه حرم مطهر اهدا کردم چون جای آن توپ در موزه حرم بود، نه طاقچه خانه ما. البته من از دوران فوتبالم در خانه هیچ چیزی ندارم و حتی یک پیراهن برای خودم نگه نداشته ام. آن توپ هم در موزه حرم ماندگار می شود.

* من در گذشته زندگی نمی کنم و همیشه نگاهم به جلو است اما الان که سنم بالا رفته و به روزهایی که در حرم دستفروشی می کردم فکر می کنم، حس و حال خوبی بهم دست می دهد.
می گویم خدایا چقدر بزرگی که آن بچه دستفروش را به اینجا رساندی که همه مردم او را می شناسند. می گویم یا امام رضا (ع)چقدر کریم هستی که کمک کردی تا بچه ای که خیلی شب ها گرسنه می خوابید، حالا همه چیز دارد.

* از آن آدم هایی نیستم که تا کارم گیر کرد یاد امام رضا (ع) بیفتم. ما مشهدی ها اگر امام رضا (ع) را نداشتیم|، هیچ چیز نداشتیم. همیشه سعی می کنم در لحظاتی که مشکل ندارم هم به امام رضا (ع) فکر کنم.

* خیلی مواقع می روم وارد صحن می شوم و نگاهی به گنبد طلا می اندازم و سلام می دهم و بعد هم می روم دنبال کارهایم و همین مسئله به من کلی انرژی می دهد.

خواب عجیب آن شب

* حافظه طولانی مدت من خیلی خوب نیست اما یک خواب عجیب را که مدت ها قبل دیدم خوب در یاد دارم.

یک شب که فکر کنم 5 سال پیش بود از خواب پریدم. نزدیک اذان صبح بود. عرق کرده بودم و چنان از خواب پریدم که همسرم هم از خواب پرید و پرسید چه شده است؟ گفتم خواب عجیبی دیدم. دیدم یک مرد سفیدپوش که صورتی نورانی داشت به من گفت برو حرم و سوره «و التین و الزیتون» را بخوان. هوا گرگ و میش بود که سریع از خانه زدم بیرون و رفتم حرم.

تازه مردم داشتند برای نماز صبح می آمدند که از ورودی «بست شیرازی» یا به قولی درب «نواب» وارد صحن شدم و اول گنبد را نگاه کردم. بعد دیدم یک پیرمرد گوشه ای نشسته و ناخودآگاه سمتش رفتم و گفتم حاج آقا من این خواب را دیده ام و تعبیرش را نمی دانم. گفت شما به نظر من برو نمازت را بخوان و بعد هم سوره «و التین و الزیتون» را بخوان. حس خیلی خوبی داشتم که قابل وصف نیست. اشک می ریختم و به گنبد نگاه می کردم.

* همه ما مسلمانان، مکه را دوست داریم و زیارت آنجا آرزوی مان است اما با رفتارهایی که این نامسلمانان آل سعود انجام می دهند برایم زیارت حرم امام رضا (ع) بهترین کار است. سعودی ها هر روز گستاخ تر می شوند و با زائران خانه خدا بدرفتاری می کنند اما ما شیعیان در مشهد به عشق امام هشتم به زائران این امام احترام فراوان می گذاریم.

* امیدوارم سال جدید برای همه مردم ایران سالی خوب باشد و زیر سایه امام رضا (ع) زندگی خوشی داشته باشند.

لینک منبع

امتیاز شما به این مطلب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت را پر کنید
این قسمت را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

keyboard_arrow_up